கோவை டூ சென்னை

வாரக் கடைசியிலே 'சொந்த' அலுவலாகக் கோயம்புத்தூர் போயிருந்தேன்.. நாமளும் கோயம்புத்தூர் மாப்பியாகி ஒண்ணரை வருஷம் ஆச்சுங்கோ... அந்தூரு தண்ணி, சோறு, வாழ்க்கை, வசதி, வயல், வரப்பு, பேச்சு, மூச்சு இப்படியான எல்லாம் இப்போ நமக்கும் ஒரள்வுக்கு அத்துப்படி ஆயிருச்சு.. பரீட்சையின்னு வச்சாப் பிட் கிட் அடிக்காம ஆத்தா நான் பாசாயியிட்டேன்னு சொல்லுற அளவுக்கு இருப்பேன்னு ஒரு நம்பிக்கை..

கோயம்புத்தூர் பத்தி இம்புட்டு தெரிஞ்ச நமக்கு வெகு நாளா ஒரு ஆசைங்கோ..அதாவதுங்க இந்த்க் கோயம்புத்தூர் குசும்பு.. கோயம்புத்தூர் குசும்பு ..அப்படின்னு ஒரு மேட்டர் சொல்லுறாங்களே.. அதைப் பத்தி விவரமா விசாரிச்சு தெரிஞ்சுக்கணும்ன்னுங்கறது தான் அது.

நம்ம 'ஆப்'இஸ்ல்ல எல்லாம் அப்டேட் யுவர்செல்ப் அப்படின்னு 'ஆப்'ரேசல் பண்ணும் போது மேனசர்மார்கள் அடிக்கடி சொல்லுவாங்கல்லோ அந்த எபெக்ட்.. நம்ம கோயம்புத்தூர் குசும்பு சம்பந்தமான அறிவுப் பசி புல் மீல்ஸ்க்கு ஆர்டர் கொடுத்துட்டு உக்காந்துட்டு இருந்த நேரம்.

ஒரு மாசத்துக்கு மிந்தி எடுத்த மதிய ரயிலுக்கான (கோவை எக்ஸ்பிரஸ்) டிக்கெட் ரெண்டு காலையும் பிளாட்பாரத்திலே இருந்து வாரி நம்மளை கோயம்புத்தூர் ஜங்க்ஷ்னுக்கு வெளியே விட..ரெண்டு கண்ணு முழியும் பிதுங்க அடுத்து என்னன்னு யோசிச்சுகிட்டு காந்திபுரம் பஸ் ஸ்டாண்ட் பக்கம் சிந்தனைவாதியா நேத்து மதியம் திரிஞ்சுக்கிட்டு இருந்தேன்... ( கோயம்புத்தூர் குசும்பு மேட்டருக்கு லைட்டா ரெஸ்ட் கொடுத்து படுக்க வச்சிட்டு தான்)..

கே.பி.என்.. கான்டி... பர்வீன்... சிட்டி...யுனிவர்சல்...நேஷனல்.. இப்படி அம்புட்டு டிராவல்ஸ்காரனும் சென்னைக்கு டிக்கெட் இல்லைங்க.. அப்படின்னு ஜெராக்ஸ் போட்டாப்பல்ல பதில் சொல்ல.. ஆகா இந்த நாள். நொந்த நாள் தான் போலிருக்கேன்னு.. லேசா நமக்குள்ளே புலம்பல் சவுண்ட் கேக்க ஆரம்பிச்சது...

நம்ம மாம்ஸ்... அதாங்க நமக்குப் பொண்ணுக் கொடுத்தவர் அங்கிட்டு இங்கிட்டுத் திரிஞ்சு யார் புண்ணியத்துல்லியோ எஸ்.ஆர்.எம் டிராவல்ஸ்ல்ல சென்னைக்கு ஒரு டிக்கெட் வாங்கிக் கொடுத்துட்டார்.. ( ஊரை விட்டு அனுப்புனாப் போதும்ன்னு நினைச்சுருப்பார் அப்படின்னு இந்த இடத்துல்ல நீங்கத் தப்பா நினைக்கக் கூடாது சொல்லிட்டேன்.. இது எல்லாம் வேற வகையான பாசம்ங்கோ)

ராத்திரிக்குத் தான் பஸ் சோ கிடைச்சக் கேப்ல்ல கொங்கு தேசத்திலே சிங் மக்களோட உக்காந்து நம்ம பச்சன் புள்ளயும் , ஷாருக்கானும் நடிச்ச கபி அல்விதா நா கஹெனா படம் பார்த்து கொட்டாவி விட்டு எழும்பினேன்

ராத்திரி ஜி.பி தியேட்டருக்கு எதிரே இருக்க ஆம்னி பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு ஒரு ஒன்பது மணிக்குப் பக்கமா வந்துச் சேர்ந்தேன்.
கலர் கலரா ஆம்னி பஸ் நிக்குறதேப் பாக்குறதே தனி அழகு. சரி மெயின் மேட்டருக்கு வருவோம்.

நான் பயணம் பண்ண வேண்டிய பஸ் கிளம்புமா அப்படின்னு விசாரணைச் செய்ய வேண்டிய ரேஞ்ச்சுக்கு நம்ம பஸ் சிந்துவார் இல்லாமப் பம்மி பவயமா நின்னுகிட்டு இருந்துச்சு.

ஒரு பதினைஞ்சு நிமிஷம் காத்து இருந்து ஈ விரட்டி.. டீ குடிச்சு... அங்கிட்டும் இங்கிட்டும் பார்த்துப் பொழுது போக்கி.. குனிஞ்சு நிமிந்து எந்தரிச்சதுல்ல.. பஸ் பக்கம் ஒரு சின்ன்க் கூட்டம் சேந்துருச்சு.
(அட நம்மளைப் பாக்க இல்ல.. எல்லாரும் சகப் பயணிகள் தான்)

வெள்ளையும் சொள்ளையுமாப் பஸ் ஓட்டப் போறவங்களும்.. பஸ் கிளீனரும் வண்டி பக்கமா வந்து பத்த வச்சு புகையை பஸ்க்கு முன்னாடி சென்னைக்கு அனுப்பிரணும்ங்கற வீரமான வீறாப்புல்ல விறுவிறுன்னு ஊதிக்கிட்டு இருந்தாங்க...

நம்மளை மாதிரி வெளிச்சப் பொட்டியை வெறிச்சுப் பார்த்து வேலை செய்யற ஆளு ஒருத்தர்.. ஒரு காலத்துல்ல கவுண்டர் கிட்ட கன்னாபின்னான்னு திட்டு வாங்குறவருப் போட்ட டவுசர் எல்லாம் போட்டுகிட்டு தம் ஊதி முடிச்ச களைப்பில் இருந்த ஓட்டுனர் பக்கமாப் போய் நின்னுகிட்டார்.

சும்மா ஒரு சிரிப்பை அள்ளித் தெளிச்சார், அப்படியே நம்ம மனசுல்ல சுத்திகிட்டு இருந்த கேள்வியைக் கொக்கி கணங்கா டிரைவர் காதுல்ல போட்டார் பாருங்க..

"ஏன் சார் சென்னை வண்டி எப்போ எடுப்பீங்க...?" இது டிரவுசர் பார்ட்டி
"இந்தா எடுக்க வேண்டியது தான்" இது ஓட்டுனர்.
"எப்போ சென்னைப் போகும்?"
"ரன்னிங் டைம் 10 ஹவர்ஸ் சாமி"
"அது சரிங்க.. எப்போப் போகும்?"
"சொல்லுறேனேங்க.. ரன்னிங்க் டைம் 10 ஹவர்ஸாகும்ன்னு"
டிரவுசர் விட வில்லை. இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமாய் சிரிப்பைச் சிதற விட்டபடி கேட்டார்.
சும்மாச் சொல்லுங்க சார்... தோராயாமா எப்போப் போகும்?

ஓட்டுனர் டிரவுசரை ஏற இறங்கப் பார்த்தார். ஒரு தம் மைப் பற்ற வைத்தார். கிட்டத்தட்ட சத்யராஜ் ஸ்டைலில்.

ஆகா நம்ம அறிவுப் பசிக்கு ஆப் பாயில் கிடைக்கப் போகுதுண்ணோன்னு உள்ளுக்குள்ளே ஒரு பட்சி கூவுற சத்தம் கேட்கவும், நான் நகந்து அவங்கப் பக்கமாப் போய் நின்னுக்கிட்டேன்.

"ஆமாங்க நீங்க ட்ரெயின்ல்ல போயிருக்கீங்களா?"
"ஓ எஸ் .. நிறைய தடவை.."

"அப்புறம் இந்த பறக்குற பிளைட்டல்ல?"
"ஓ.எஸ் லாஸ்ட் மந்த் கூட சிங்கப்பூர் டிரிப் போயிருந்தேன்.."

"அப்படிங்களா..சந்தோசம்ங்க...ஆமா இந்த ட்ரெயின்ல்ல ஏறுதக்கு முன்னாடி போய் அந்த இஞ்சின் டிரைவர் கிட்ட இதே மாதிரி எத்தனை மணிக்குப் போகும்ண்ணு எத்தன வாட்டிக் கேட்டிருப்பீங்க... "

"அது.. "ட்ரவுசர் கொஞசமாய் சிரிப்பை சிந்தியது.

சரி.. பிளைட் ஏறும் போது பைலட் கிட்ட போய் இதேக் கேள்வியைக் கேட்டு இருக்கீங்களா?

"இல்ல அது..." டிரவுசர் அசடு வழிய நின்றார்.

ஓட்டுனர் தம் புகையை மேலே ஊதிட்டு டிரவுசரை ஆழமா ஒரு எகத்தாளப் பார்வைப் பார்த்தார்.
அப்புறம் அவர் இப்படி சொல்ல நினைத்து இருக்கலாம்...

" ட்ரெயின் டிரைவர், பிளைட் பைலட் இவங்க கிட்ட எல்லாம் கேட்காம.. என்கிட்டே மட்டும் __________(FILL UP THE BLANKS READERS)

டிரவுசர் பேசாமல் வண்டியில் ஏறினார்.

நான் மெதுவா டிரைவர் பக்கம் மெதுவாய் போய்...
"அண்ணா உங்களுக்கு எந்தூருண்ணா?" அப்படின்னு கேட்டேன்.
"நமக்கு சூலூர்ங்க"

விளங்கிருச்சு சாமி விளங்கிருச்சு...கோயம்புத்தூர் குசும்பு என்னன்னு விளங்கிருச்சுங்கோ...உங்களுக்கும் விளங்கிருச்சாங்க?