அம்மா... உங்க பையன் இப்போ ஆபிஸர் - 2

டெஸ்ட்க்கு தேதி குறிச்சுட்டு டீச்சர் அக்காப் போயிட்டாங்க... பரீட்சைக்கு பாடம் படிக்கல்லன்னா பராவாயில்ல,,, பாடமே தெரியல்லன்னா.. அடக் கொக்கமக்கா.. என்னய்யா பண்றது...?

இருந்த ஒரு ராத்திரியும் யோசனையிலே கழிஞ்சுப் போச்சு... பேசாம நாமளே பேப்பரைப் போட்ட்டுருவோமா

அவங்களா நீ பெயில்ன்னு சொல்லி துரத்தி விட்டா அசிங்கம்... ஆனா அதுக்கு முந்தி நாமளாக் கிளம்புனா... ஆ சிங்கம் ஒன்ணு பொறப்பட்டதேன்னு பில் டப்பு எல்லாம் கொடுக்கலாம்ன்னு கணக்குப் போட்டுகிட்டு இருந்தேன்..

பொழுதும் விடிஞ்சிருச்சு... சுரத்தையே இல்லாமா வீட்டுல்ல நாலு இடலியை முழுங்கிட்டு பைக்கைப் பத்திகிட்டுடை எல்லாம் இறுக்கி கட்டிகிட்டுப் போய் இறங்குனேன்...நம்ம பங்காளிகளும் நம்மக் கூட தூங்கி வழிஞ்ச மீதி சிங்கங்கள் தான்.. நம்மளை மாதிரியே பீதியிலே பல வித பீலிங்க்ல்ல நின்னாய்ங்க... பெண் சிங்கங்களாவது பொறுப்பா இருப்பாங்கன்னு பார்த்தா அவிங்க கிட்டத்தட்ட கண்ணீரும் கம்பலையுமா நிக்குறாங்க...

ஏன் தேவ் நமக்கெல்லாம் வேலைப் போயிருமோ ஒரு சகோதரி சந்தேகம் கேட்ட நேரம் என் அடி வயித்துல்ல எலி ஓடுன மாதிரி இருந்துச்சு..

இருந்தாலும் பொண்ணுக்கு தைரியம் சொல்லுறது ஒரு ஆண்மகனுக்கு அழகல்லவான்னு சும்மா கிலோ கணக்குல்ல தைரியத்தை அள்ளி விட்டேன்.. இருந்த மொத்த தைரியத்தையும் ஊருக்குக் கொடுத்துட்டு உக்காந்து இருந்தேன்...

கழுதைப் பிட் அடிச்சாவது பாஸ் பண்ணலாம்ன்னு பார்த்தா ஒருத்தர் கையிலும் பாடம் பத்திய சின்ன க்ளு கூட இல்ல.. நம்ம நாயகம்ன்னா நம்மக் கூட சேந்தாங்க எல்லாம் நடு நாயகமா இருக்காங்களே ஒரு சின்ன சந்தோசம்...அந்தப் பரீட்சை ஒரு அக்னி பரீட்சையா அமைஞ்சது,, கேள்விகள் மட்டும் தெரிந்த எனக்கு விடைகள் எந்தத் திசையில் இருக்குன்னுத் தெரியாமல் என் மூளையைக் கசக்கி பிழிந்துப் பதில்கள் எழுதுனேன்..

மிஸ்டர்.பீன் பார்க்கும் ஆர்வம் உள்ளவர்கள் பீன் பரீட்சை எழுதும் பகுதி பார்த்தீருப்பீங்கன்னு நினைக்கிறேன்.. கிட்டத் தட்ட எங்க பேட்ச்ல்ல் 23 பேரும் பீன் மாதிரியேத் தான் பரீட்சை எழுதுனோம்..

அந்தப் பரீட்சை விடைத் தாள் என் கையிலே கிடைச்சா வ,வா.சங்கத்துல்ல பதிவாப் போடுறேன் பார்த்து படித்து மகிழுங்க... அவ்வளவு தமாஸ் அது...

பரீட்சை முடிஞ்சு ஒரு வாரம் கழிச்சு... எதோ சேமினார் பிரசண்டேஷன்ன்னு மைக் முன்னால வலுக்கட்டாயமா ஏத்தி நிக்க விடடாயங்க... வாய்ல்ல வடை சுட்டு ஊருக்குக் கொடுக்கறது நமக்கு கை வந்தக் கலைங்கறதால.. கண்டமேனிக்கு வடையை வறுத்து பொரிச்சு அவிச்சு வந்திருந்தவங்களுக்குக் கொடுத்திட்டோம் இல்ல,,, வந்தவ்ங்களுக்கு நம்ம பேச்சு பிடிச்ச மாதிரி தான் இருந்தது...

வேலை போகாதுடோய்ன்னு மைல்டா மைண்ட் ரிலாக்ஸ் ஆனது அப்போத் தான்.. அதுக்கு அப்புறம் அந்த நிறுவனத்தில்ல நான் ஒன்றரை வருசம் வேலைப் பார்க்கும் வரை என் தேர்வு முடிவுகள் வரவே காணும்... நாங்களும் எதுக்கு ரிஸ்க்ன்னு டீச்சர் பக்கம் மறந்தும் கூட அந்தக் கேள்வியைக் கேக்குறது இல்ல..

இதுக்கெல்லாம் பொறவு எங்களை நாங்க வேலைச் செய்யற இடத்தைப் பார்க்க கூட்டிட்டுப் போனாங்க..அங்கிட்டு அவன் அவன் கொடுத்த லுக்ல்ல மறுபடியும் எனக்கு கிலி எடுக்க ஆரம்பிச்சது..

மருந்துக்குக் கூட சிரிக்க மாட்டேன்றானுவ... எதோ ரஷ்யா ராணுவத்துக்கு ஆள் எடுத்த மாதிரி முன்னால இருந்த கம்ப்யூட்டர் பாத்து மொறச்சி மொறச்சி பாக்குறான்வா... அதை தட்டுறானவ...

நான் சிரிச்சா.. நம்மளை எளப்பமா ஒரு லுக் வேற விடுறான்வ... கடுப்புக்களைக் கண்டப் படி கிளப்பிகிட்டு இருந்தான்வ.. இவன்வ கூட வேலைப் பாக்குறதுக்கு அந்தப் பரீட்சை ரிசல்டடைக் கேட்டு வாங்கிட்டு கேட்டுக்கு வெளியேப் போய் நாலு பேப்பர் பொறுக்கிப் பொழைக்கலாம் போலிருக்கேன்னு யோசிக்க வச்சிட்டான்வ..

ONJOB TRAINING ஆரம்பிச்சது.. அப்போத் தான் எனக்கு முற்பகல் நடந்த விசயங்களுக்குக் காரணம் எல்லாம் விளங்கிச்சு... ஒரு பெரிய கோணியை என் கையிலேக் கொடுத்து.. தம்பி தேவ் .. போய் தெவை இல்லாத எல்லா ஆணியையும் டக்குன்னு புடுங்கிட்டு வா பாப்போம்ன்னு ஒருத்தன் சொன்னான் ( பின்னாளில் அலுவலத்தில் வன் எனக்கு நெருங்கிய நண்பன் ஆந்து வேறு கதை)

ஆமாங்க தேவையில்லாத ஆணின்னு எப்படிங்க் அடையாளம் கண்டுபிடிக்கிறது?

தம்பி நாங்களும் ப்ர்ண்டஸ் படம் பாத்து இருக்கோம்ல்ல எங்க கிட்டவே நக்கலா.. போ போ.. போய் ஆணி புடுங்கு.. நீ புடுங்குறாது பூராவும் தேவை இல்லாத ஆணிதான்.. கோணியும் கையுமா அலைய விட்டான்வ...

டேய் இதுக்குத் தானாடா மூணு வேளை சோறு தூக்கம்ன்னு ஒரு மாசம் வாழ விட்டீங்களாடா.. ஆடு வெட்டுரதுக்கு முன்னாடி மஞ்சத் தண்ணி எல்லாம் ஊத்தி உசுப்பேத்தி தலையிலே ஒரே போடா போடுவாங்களே அது மாதிரியாடா அதுக்குப் பேர் தான் இன்டக்ஷ்னாடா.. விவேக் மாதிரி பொலம்பல்ஸாப் போச்சு..

காலையிலே இருந்து சாயங்காலம் போய் ராத்திரி வரைக்கும் சின்சியரா நானும் ஆணி எல்லாம் புடுங்கி கோணிக்குள்ளேப் போட்டுப் போய் கொடுத்தா.. அந்த மேனேஜர் என்னப்பா பூராவுமே தேவையான ஆணியாப் புடுங்கிட்டு வந்துருக்கே.. சரியில்லையே... ம்ம் ஒண்ணு பண்ணு இந்தா இதை எல்லாம் எங்கே புடுங்குனியோ அங்கேயேப் போய் அடிச்சுட்டு தேவை இல்லாத ஆணியை மட்டும் புடுங்கிட்டு வான்னு அசால்ட்டா சொல்லுவார்..

அது மட்டுமில்லை நமக்கு ட்ரெயினிங் கொடுக்குற பங்குக்கு கிட்ட பையனுக்குச் சரியாச் சொல்லிக் கொடுப்பான்னு வேற அட்வைஸ்.. அப்புறம் என்ன கோணி, ஆணி.. புதுசாக் கையிலேச் சுத்தின்னு மறுநாள் பொழப்பு ஆரம்பம் ஆயிரும் அந்த மேனஜர் டார்ச்சர் தாங்க முடியாமப் போயிட்டு இருந்துச்சு

அதுக்கு நான் என்னப் பண்ணேன் தெரியுமா?